شهید والا مقام و مجاهد فی سبیل اللّه

محمّد مهدی فولادفر

محمّد مهدی فولادفر فرزند اصغر متولد25 /05/1336 در شهر شیراز در یک خانواده مذهبی دیده به جهان گشود.  پرورش این شهید بزرگوار در دامان پر مهر پدر و مادری شکل گرفت که از سه یا چهار سالگی او را به خواندن و حفظ قرآن ترغیب می‌نمودند. به طوری که پس از مدتی اکثر سوره‌های کوچک آخر قرآن را حفظ بود و از هفت سالگی  نماز و روزه را در برنامه زندگی او قرار دادند. به صورتی که در همان سن کم، مثل تکلیفی واجب در وجودش شکل گرفت و هیچگاه نماز و روزه‌اش ترک نشد.

محمّد مهدی دوران تحصیل را تا سال 56 ادامه داد. و در آن سال به سربازی رفت در 17 شهریور با پیام حضرت امام خمینی (ره)  ترک خدمت کرد.

محمّد مهدی در جریان انقلاب اسلامی حضوری جدی داشت. تا جایی که در 22 بهمن 57 زخمی‌شد. مجدداً با پیام حضرت امام (ره)  به خدمت سربازی رفت.

در سال 59  به عضویت سپاه پاسداران انقلاب اسلامی درآمد و با شروع جنگ تحمیلی راهی میدان نبرد حق علیه باطل شد. محمّد مهدی چندین بار  به جبهه عزیمت کرد. در جبهه‌های فارسیاب و بعد به مریوان رفت و در آن‌جا از ناحیه سر مجروح شد پس از بهبودی بی درنگ مهیّای سفر شد ولی این بار صبور و تسلیم چنان‌چه در وصیت نامه اش به صبر شفارش کرده:

«استعینوا بالصبر و الصلوه ان اللّه مع الصابرین»

شش ماه بر در خانه حضرت دوست  کوبید تا این‌که سرانجام لحظه موعود فرا رسید. در تاریخ 24/8/61 مصادف با 28 محرم، عشق به حضرت اباعبداللّه ( علیه السلام) که با شیر به کام محمّد مهدی رفته بود و در تمام عمر، جسم و جان او را حسینی کرده بود این بار با  خون سرخش روحش را از جسم خاکی رحل بست و در ایام عزای حضرتش او را در جمع اصحاب آن حضرت قرار داد و سر در دامان امام شهیدش به محضر حضرت دوست مشرف گردید.

روحش شاد

[1] – سعدی.