شهید محسن جوانمردی
محسن در سال 1344 در خانواده‌ای مذهبی به دنیا آمد. در طول زندگی کوتاه ولی پربار خود چندین مرتبه با خطرها و حوادث جدی مواجه گردید. تقدیر او به گونه‌ای دیگر رقم خورده بود و او را برای شهادت آماده کرده بود. چه نیکو رشد می‌کند لاله‌ای که ریشه در کانون ایمان، صداقت، ایثار و فداکاری دارد.
پیام استاد معظم حضرت آیت‌اللّه العظمی سیّد علی‌محمّد دستغیب«مدظله‌العالی» به مناسبت شهادت شهید محسن جوانمردی:
بسمه تعالی
برادر عزیز شهید محسن جوانمردی، از جمله جوانانی بود که خدای تعالی شایستگی استقامت در دین را به آن‌ها عنایت کرده. او هم چون دیگر نوجوانان، با فطرت خداجوی به مسجد رفت و آمد می‌کرد، اما جزء قلیل مردانی شد که حوادث دلش را جز برای خدایش باز نگردانید. محسن عزیز ما از وقتی که به حضرت امام خمینی (ره) آشنایی پیدا کرد، یعنی در سن 13 سالگی سعی کرد بهتر و بیشتر امام خود را بشناسد. محسن شهید ما از دقت شایانی برخوردار بود، سعی می‌کرد مدعی را از غیرمدعی بشناسد و احیاناً اقدام مناسب از نصیحت یا غیر آن بنماید. محسن نور چشم ما تصمیم خود را گرفت و در وصال محبوب شتاب کرد و دوستان را. به فراق خویش مبتلا ساخت. خداوند به ما و خانواده‌اش صبر عنایت بفرماید.
سیّد علی‌محمّد دستغیب
پیام حضرت آیت اللّه سید علی اصغر دستغیب «مدظله‌العالی» به مناسبت شهادت محسن جوانمردی
بسمه تعالی
(بلی من اسلم وجهه للّه و هو محسن فله اجره عند ربه ولاخوف علیهم و لا هم یحزنون)
«آری هر آن کس روی تسلیم به جانب خداوند آورد و نیکوکار باشد پس برای اوست پاداشش در نزد پرودگارش و نه ترسی بر ایشان است و نه اندوهی»[1]
اکنون سخن از محسن است همانکه به مقام رضا و تسلیم در نزد حضرت احدیت رسید و بحق یکی از مصادیق و نمونه های بارز این کلام وحی بود. شهید محسن جوانمردی از جمله کسانیست که لا خوف علیهم و لا هم یحزنون و این وصف اولیاء اللّه است.
تردیدی نیست که به برکت انقلاب اسلامی ایران به رهبری آیت اللّه العظمی امام خمینی روحی فداه قلوب میلیون‌ها انسان به سوی خداوند شان منقلب گردیده و در مقابل سخت ترین تهدیدهای استکبار جهانی نغمه ی«لاضیرلنا الی ربنا منقلبون» سر می دهند و کلمه طیبه لااله الااللّه نقش نگین دل و جان آن‌هاست اما در این بین بعضی گوی سبقت را ربوده و در صف السابقون السابقون اولئک المقربون قرار گرفته اند.
محسن عزیز ما از همین بندگان برگزیده ی حق تعالی است، او چنان دلباخته ی محبوب ازلی و ابدی گشته بود که لحظه ای از یاد خدا غافل نمی شد و همواره در تکاپو و جستجوی اهل الذکر و دوستان خدا بود.عشق و علاقه ی او نسبت به امام امت روحی فداه؛ صفا و صمیمیت فوق العاده اش با دوستان خدا و یاوران صدیق امام که بعضی از آن‌ها همرزمان او در جبهه بودند و قبل و یا بعد از خودش به فیض عظیم شهادت نائل گشته و به لقاءاللّه پیوستند همه و همه شواهد و نشانه های آشنائی آن مجاهد فی سبیل اللّه با عنایه آمال العارفین و خلوت او با اله العالمین نجوای او با حبیب قلوب الصادقین می باشد. خداوند درجاتش را بیفزاید و ما را از شفاعتش بهره مند و ادامه دهندگان راهش را نصرت و پیروزی نهائی عطا فرماید.
سید علی اصغر دستغیب
دل‌نوشته‌ای از شهید
«خدا را شکر می‌کنم که نظر لطف و مرحمت خود را شامل من کرده و مرا از گناهان کبیره دور نموده است و همیشه از خدا می‌خواهم که این نظرش را از من برنگرداند و لحظه‌ای مرا به خود وانگذارد که در این صورت وای بر حال من و این حالت که برای من به‌وجود آمده است، به برکت معاشرت با افراد خوب و مومن چون شهید حبیب روزیطلب و شهیدان مهدی زیانی و محسن روزیطلب و دیگر دوستان بوده است.»
روحش شاد
[1] . سوره بقره، آیه12.