شهید والامقام و مجاهد فی سبیل اللّه

شهید حجه الاسلام محمّد عُلیایی

محمّد علیایی در سال 1348 در روستای سفلی خرامه (استان فارس) به دنیا آمد. دوران تحصیل خود را تا پایان مقطع راهنمایی ادامه داد و برای کسب علوم و معارف اسلامی ابتدا برای مدّتی به حوزه‌ی علمیه‌ی امام صادق (علیه السلام)  گویم شیراز رفت و پس از مدّتی برای کسب فیض از علمای دینی به حوزه‌ی علمیه‌ی قم رفت و چیزی نگذشت که به شیراز بازگشت و در حوزه‌ی علمیه‌ی ابوصالح«عج» مشغول به تحصیل شد.

 شهید محمّد علیایی بسیار مؤدّب، مهربان، با گذشت و فداکار بود، در بسیاری از مسائل تا از او سؤال نمی‌کردند جواب نمی‌داد. در مسائل دینی بسیار پایبند و معتقد بود. خانواده را در پرداخت زکات و خمس ترغیب می‌نمود و عشق به سیّد و سالار شهیدان در روح و جان او به نحوی ریشه دوانده بود که حزن و اندوه زاید الوصفی  در روز عاشورا وجود او را پر می‌کرد اگر کسی در روز عاشورا خنده‌ای می‌کرد بسیار ناراحت می‌شد. با توجه به موقعیّت درسی و اجتماعی که داشت از ایمان بالایی برخوردار بود. با وجود سن کمی که داشت در کسوت طلبگی مثل یک روحانی به مشکلات مومنین توجه داشت و وظایف یک مبلغ اسلامی را رعایت می نمود.

و این دلدادگی مدام روح تشنه این طلبه خدا جو را  را به سوی سرزمین نور کشید آشنایی با جبهه های نور علیه ظلمت و مشاهده گذشت‌های و فداکاری‌هایی که که عمری آن‌ها را در اوراق دفتر و کتاب‌ها دیده بود آشنای اسراری نمود که ماندن در این نشئه را برایش سخت و دشوار کرده بود و این جوان صبور را بی تاب لقای حضرت محبوب کرده بود لذا عزم حرکت کرد؛ حرکتی برای رشد و فهم و عروج به سوی خدای خود و این سیر و سلوک را در جبهه‌ها یافته بود و به همین خاطر بود که پی در پی عازم جبهه گردید تا بی تابی خود وجود را لنگری و عطشش را چاره‌ای یابد. در مدتی کوتاه 5 مرحله به جبهه‌ها شتافت و نهایتاً در عملیات کربلای پنج  در تاریخ ۲۵/۱۰/۶۵ از ساغر دوست شربت شهادت را نوشید و به لقای یار رسید.

روحش شاد