ویدئو کلیپ
-
شرح حکمت ۲۲۵ و ۲۲۶ نهج البلاغه | آیت الله دستغیب
شرح حکمت ۲۲۵ و ۲۲۶ نهج البلاغه | آیت الله سید علی محمد دستغیب | یکشنبه ۱۳۹۸/۰۹/۰۳ حکمت ۲۲۵ نهج‌البلاغه الْعَجَبُ لِغَفْلَهِ الْحُسَّادِ عَنْ سَلَامَهِ الْأَجْسَادِ «شگفتا از غفلت حسودان از سلامتى خویش!» شخص حسود از شدت حسد ممکن است به‌تدریج سلامتی خود را از دست بدهد، اضافه بر اینکه ضررهایی هم به دیگران می‌زند. حکمت ۲۲۶ نهج‌البلاغه «الطَّامِعُ فِی وِثَاقِ الذُّل» «طمع‌کار در دام ذلّت است.» طمع یعنی آدمی بدون اینکه از کسی طلبی داشته باشد، خود…
-
شرح حکمت ۲۲۳ نهج‌البلاغه | آیت الله دستغیب
شرح حکمت ۲۲۳ نهج‌البلاغه | آیت الله سید علی محمد دستغیب | چهارشنبه ۱۳۹۸/۰۸/۲۹ «مَنْ کَسَاهُ الْحَیَاءُ ثَوْبَهُ لَمْ یَرَ النَّاسُ عَیْبَه» «هرکس لباس حیا بپوشد، مردم عیبش را نمی‌بینند.» حیا یعنی شرم از خدا داشتن؛ یعنی اعضاء و جوارح و شهوات آدمی از دایرۀ اوامر و نواهی خدای تعالی بیرون نرود. چنین کسی مردم عیبش را نمی‌بینند و اگر ناخواسته خطایی هم کند، خدا می‌پوشاند. این لباس در هیچ بازاری نیست، جز در اعمال و رفتار خود…
-
شرح حکمت ۲۲۲ نهج‌البلاغه | آیت الله دستغیب
شرح حکمت ۲۲۲ نهج‌البلاغه | آیت الله سید علی محمد دستغیب | چهارشنبه ۱۳۹۸/۰۸/۲۹ حکمت ۲۲۲ نهج‌البلاغه «مِنْ أَشْرَفِ أَفْعَالِ الْکَرِیمِ غَفْلَتُهُ عَمَّا یَعْلَم» «از بهترین کارهای شخص بزرگوار غفلت از چیزهایی است که می‌داند.» غفلت به معنای فراموش کردن نیست، بلکه یعنی خود را به ندانستن یا فراموشی زدن. مثلاً عیبی از کسی می‌داند که دیگران از آن خبر ندارند. اگر شخص بزرگواری باشد، عیب او را به رویش نمی‌آورد و به کسی نمی‌گوید. فقط اگر لازم باشد،…
-
شرافت علم
🎥 شرافت علم، شرح حال اولیای الهی از بیانات حضرت آیت‌الله حاج شیخ محمد تقی نجابت رضوان‌الله‌تعالی‌علیه کتاب شرافت علم
-
شرح حکمت ۲۲۱ نهج‌البلاغه | آیت الله دستغیب
شرح حکمت ۲۲۱ نهج‌البلاغه | آیت الله سید علی محمد دستغیب | چهارشنبه ۱۳۹۸/۰۸/۲۲ حکمت ۲۲۱ نهج البلاغه «بِئْسَ الزَّادُ إِلَى الْمَعَادِ الْعُدْوَانُ عَلَى الْعِبَاد» «بدترین توشۀ قیامت ستم به بندگان است.» ظلم انواع مختلف دارد؛ یا مال کسی را می‌برد یا غیبتش می‌کند یا خیانت در نوامیسش می‌کند یا تهمت به او می‌زند یا در اهداف معنوی مانع‌تراشی می‌کند یا مثلاً می‌خواهد طلبه شود، وسوسه‌اش می‌کند که این راه نان و آبی ندارد. دشمنی و ظلم به بندگان خدا…
-
شرح حکمت ۱۰۱ نهج‌البلاغه | آیت الله دستغیب
شرح حکمت ۱۰۱ نهج‌البلاغه | آیت الله سید علی محمد دستغیب | یکشنبه ۱۳۹۸/۰۸/۱۹ حکمت ۱۰۱ نهج‌البلاغه «لَا یَتْرُکُ النَّاسُ شَیْئاً مِنْ أَمْرِ دِینِهِمْ لِاسْتِصْلَاحِ دُنْیَاهُمْ إِلَّا فَتَحَ اللَّهُ عَلَیْهِمْ مَا هُوَ أَضَرُّ مِنْه» «مردم چیزی از دینشان را به‌خاطرِ اصلاح دنیا ترک نمی‌کنند، جز آنکه خداوند آنان را به چیزی زیان‌بارتر دچار می‌سازد.» مثلاً وقت نماز می‌شود، می‌گوید هنوز وقت هست؛ عیبی ندارد اول به کارهایم برسم و نماز را دیرتر بخوانم. یا بعضی می‌گویند: امروزه دیگر…
-
شرح حکمت ۱۳۲ نهج‌البلاغه | آیت الله دستغیب
شرح حکمت ۱۳۲ نهج‌البلاغه | آیت الله سید علی محمد دستغیب | چهارشنبه ۱۳۹۸/۰۸/۱۵ حکمت ۱۳۲ نهج‌البلاغه «إِنَّ لِلَّهِ مَلَکاً یُنَادِی فِی کُلِّ یَوْمٍ لِدُوا لِلْمَوْتِ وَ اجْمَعُوا لِلْفَنَاءِ وَ ابْنُوا لِلْخَرَاب» «خدا را فرشتهاى است که هر روز ندا می‌دهد: بزایید براى مردن و جمع کنید براى نابود شدن و بسازید براى ویران شدن.» دنیا جای ماندن نیست. هرچه زندگی کنی، آخرش مرگ است. هرچه جمع کنی، آخرش فناست و هرچه بسازی، آخرش ویرانی است. این برای این…
-
شرح بخشی از حکمت ۱۱۹ نهج البلاغه
شرح بخشی از حکمت ۱۱۹ نهج البلاغه | آیت الله سید علی محمد دستغیب | یکشنبه ۱۳۹۸/۰۸/۱۲ «عَجِبْتُ لِلْمُتَکَبِّرِ الَّذِی کَانَ بِالْأَمْسِ نُطْفَهً وَ یَکُونُ غَداً جِیفَهً وَ عَجِبْتُ لِمَنْ شَکَّ فِی اللَّهِ وَ هُوَ یَرَى خَلْقَ اللَّه» «در شگفتم از متکبر که دیروز نطفه و فردا مردار است، و در شگفتم از آنکه آفریده‌های خدا را می‌بیند و در وجود خدا تردید دارد!» عَجِبْتُ لِلْمُتَکَبِّرِ الَّذِی کَانَ بِالْأَمْسِ نُطْفَهً وَ یَکُونُ غَداً جِیفَه؛ تعجب می‌کنم از متکبر…
-
شرح حکمت ۴۹ نهج البلاغه | آیت الله دستغیب
شرح حکمت ۴۹ نهج البلاغه | آیت الله سید علی محمد دستغیب | چهارشنبه ۱۳۹۸/۰۸/۰۸ حکمت ۴۹ نهج‌البلاغه «لَا غِنَى کَالْعَقْلِ وَ لَا فَقْرَ کَالْجَهْلِ وَ لَا مِیرَاثَ کَالْأَدَبِ وَ لَا ظَهِیرَ کَالْمُشَاوَرَه» «هیچ ثروتى چون عقل و هیچ فقرى چون نادانى و هیچ میراثی چون ادب و هیچ پشتیبانى چون مشورت نیست.» لَا غِنَى کَالْعَقْلِ؛ «غنیٰ» یعنی ثروت. هرکس عقل داشته باشد، ثروتمند است. عقل، طبق روایت امام صادق علیه‌السلام آن است که با آن خداوند پرستیده…
-
شرح حکمت ۶۹ نهج البلاغه | آیت الله دستغیب
شرح حکمت ۶۹ نهج البلاغه | آیت الله سید علی محمد دستغیب | چهارشنبه ۱۳۹۸/۰۸/۰۱ حکمت ۶۹ نهج البلاغه: «نَفَسُ الْمَرْءِ خُطَاهُ إِلَى أَجَلِه» «هر نفَسِ آدمی قدمی به‌سوی مرگ است.» ثانیه‌ها و دقایق و ساعات و شبانه‌روز و ماه و سال و عمر انسان می‌گذرد. جوان‌ها و نوجوان‌ها خیالشان راحت است که تا هفتاد و هشتاد سالشان نشود، نمی‌میرند، امّا نمی‌دانند خیلی زود نوجوان جوان می‌شود و میان‌سال می‌شود و به پیری می‌رسد و چه بخواهد و…
