تفسیر نهج البلاغهگزیده سخنرانیویدئو کلیپ
شرح حکمت ۲۲۲ نهج‌البلاغه | آیت الله دستغیب
شرح حکمت ۲۲۲ نهج‌البلاغه | آیت الله سید علی محمد دستغیب | چهارشنبه ۱۳۹۸/۰۸/۲۹
حکمت ۲۲۲ نهج‌البلاغه
«مِنْ أَشْرَفِ أَفْعَالِ الْکَرِیمِ غَفْلَتُهُ عَمَّا یَعْلَم»
«از بهترین کارهای شخص بزرگوار غفلت از چیزهایی است که می‌داند.»
غفلت به معنای فراموش کردن نیست، بلکه یعنی خود را به ندانستن یا فراموشی زدن. مثلاً عیبی از کسی می‌داند که دیگران از آن خبر ندارند. اگر شخص بزرگواری باشد، عیب او را به رویش نمی‌آورد و به کسی نمی‌گوید. فقط اگر لازم باشد، نصیحتش می‌‌کند، آن‌هم طوری که آبرویش نرود.